ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ആളുകൾക്ക് വ്യത്യസ്ത സംസ്കാരങ്ങളും ജീവിത ശീലങ്ങളും ഉണ്ട്. ഇതുമാത്രമല്ല മരണശേഷം ശവങ്ങൾ പലതരത്തിൽ സംസ്കരിക്കപ്പെടുന്നു. നിങ്ങൾ ഇതുവരെ കേട്ടിട്ടില്ലാത്ത ഒരു ആചാരത്തെക്കുറിച്ചാണ് ഇന്ന് ഞങ്ങൾ നിങ്ങളോട് പറയാൻ പോകുന്നത്. ലോകത്ത് ജീവിക്കുന്ന തദ്ദേശീയ ജീവിവർഗ്ഗങ്ങൾ ഇപ്പോഴും ആയിരക്കണക്കിന് വർഷത്തെ പാരമ്പര്യങ്ങൾ പിന്തുടരുന്നു. ജനങ്ങൾ വികസനത്തെയും ആധുനികതയെയും സ്വീകരിക്കുമ്പോൾ ആദിവാസി ഗോത്രങ്ങൾ ഇപ്പോഴും അവരുടെ പാരമ്പര്യങ്ങളിൽ മുറുകെ പിടിക്കുന്നു. അവരുടെ ചില പാരമ്പര്യങ്ങൾ വളരെ വിചിത്രമാണ്, അതിനെക്കുറിച്ച് അറിയുന്നത് ആശ്ചര്യകരമാണ്.
ഇന്ന് ഞങ്ങൾ ഇന്തോനേഷ്യയിൽ താമസിക്കുന്ന അത്തരത്തിലുള്ള ഒരു ഗ്രൂപ്പിനെക്കുറിച്ച് നിങ്ങളോട് പറയാൻ പോകുന്നു. ഇവിടെ കുട്ടികളുടെ മരണശേഷം ആളുകൾ മരക്കൊമ്പുകളിൽ മരിച്ചവരെ സംസ്കരിക്കുന്നു. ഈ സ്ഥലത്ത് മരങ്ങൾക്കടിയിൽ മൃതദേഹങ്ങൾ കുഴിച്ചിടുന്ന ആചാരമുണ്ട്. ഈ ഗ്രൂപ്പിലെ ആളുകൾ മൃതദേഹം സംസ്‌കരിക്കാൻ ഒരു മരത്തിന്റെ തടി പൊള്ളയാക്കുകയും മൃതദേഹം അതിൽ സംസ്‌കരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇന്തോനേഷ്യയുടെ ഈ പാരമ്പര്യത്തെക്കുറിച്ച് നമുക്ക് നോക്കാം.
ഇവിടെ താമസിക്കുന്നവർ സാധാരണയായി മുതിർന്നവരുടെ അന്ത്യകർമങ്ങൾ ചെയ്യുന്നു, എന്നാൽ കുട്ടികൾ മരിക്കുമ്പോൾ ഈ ആചാരം പിന്തുടരുന്നു. കുട്ടികളുടെ മരണത്തിൽ ആളുകൾ ദുഃഖിതരാണ്, പക്ഷേ അവർ തങ്ങളുടെ കുട്ടിയെ പ്രകൃതിയുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു. തങ്ങളുടെ കുട്ടിയെ പ്രകൃതിയുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്നതിൽ ആളുകൾ അഭിമാനിക്കുന്നു. ഇന്തോനേഷ്യയിലെ ഈ പ്രദേശത്തെ ആളുകൾ കുട്ടികളുടെ മൃതദേഹങ്ങൾ അടക്കം ചെയ്യാൻ ഈ രീതി ഉപയോഗിക്കുന്നു. കുട്ടിയുടെ മൃതദേഹം സംസ്‌കരിക്കാൻ ആളുകൾ മരക്കൊമ്പുകൾ പൊളിക്കുന്നു. തുടർന്ന് കുട്ടിയുടെ മൃതദേഹം തുണിയിൽ പൊതിഞ്ഞ് മരത്തിന്റെ തടിയിൽ വയ്ക്കുന്നു. അതുമൂലം മൃതദേഹം ക്രമേണ സ്വാഭാവികമായും മരത്തിന്റെ ഭാഗമായി മാറുന്നു.
ആത്മാവ് ശരീരം വിട്ടതിനുശേഷം അത് എല്ലായ്പ്പോഴും ഒരു മരത്തിന്റെ രൂപത്തിൽ തുടരുമെന്ന് ആളുകൾ പറയുന്നു. ഇന്തോനേഷ്യയിലെ മകാസറിൽ നിന്ന് 186 മൈൽ അകലെ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന താനാ തരോജയിലാണ് ഈ പാരമ്പര്യം പിന്തുടരുന്നത്. ആളുകൾ തങ്ങളുടെ കുട്ടികളെ മരത്തിന്റെ തടിയിൽ കുഴിച്ചിടുകയും മരത്തെ തങ്ങളുടെ കുട്ടിയായി കണക്കാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. മരങ്ങൾക്കുള്ളിലെ ആളൊഴിഞ്ഞ സ്ഥലം ഇവിടെ താമസിക്കുന്നവർ ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ട്. ദൈവം തങ്ങളുടെ കുഞ്ഞിനെ തങ്ങളിൽ നിന്ന് അകറ്റിയെങ്കിലും ഈ പാരമ്പര്യം കാരണം അവരുടെ കുട്ടി തങ്ങളിൽ നിന്ന് അകന്നു പോകുന്നില്ലെന്ന് അവർ വിശ്വസിക്കുന്നു.
