ഓരോ സ്ത്രീയും ആർത്തവവിരാമത്തിന്റെ ഘട്ടത്തിലൂടെ കടന്നുപോകുന്നു. 45 വയസ്സ് കഴിഞ്ഞാൽ അവർക്ക് ആർത്തവം ഇല്ലാതാകും. ഇത് അവരെ സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നു എന്നാൽ ആർത്തവവിരാമം ചില പ്രശ്നങ്ങളും കൊണ്ടുവരുന്നു. തലകറക്കം, വിശപ്പില്ലായ്മ, വിഷാദ മാനസികാവസ്ഥ, ശാരീരിക ബന്ധത്തിനുള്ള ആഗ്രഹം കുറയൽ തുടങ്ങി നിരവധി പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ട്. ആർത്തവവിരാമത്തെക്കുറിച്ച് സ്ത്രീകൾക്ക് വ്യത്യസ്ത കഥകളുണ്ട്. ഗീതിന്റെ (സാങ്കൽപ്പിക നാമം) ഒരു കഥയുമുണ്ട്. തന്റെ ഭർത്താവ് എത്രമാത്രം സ്വാർത്ഥനാണെന്ന് ആർത്തവവിരാമ സമയത്ത് അവള്‍ മനസ്സിലാക്കി.
യുകെയിൽ താമസിക്കുന്ന ഏഷ്യൻ വംശജയായ ഗീത് (55) പറയുന്നു “55-ാം വയസ്സിൽ എനിക്ക് ആർത്തവം ഇല്ലാതായി. രക്തസ്രാവവും സാനിറ്ററി പാഡുകളും ഒഴിവാക്കിയതിൽ ഞാൻ സന്തോഷവതിയാണ്. എന്നാൽ ആർത്തവവിരാമത്തിന്റെ പ്രശ്നം എന്തായിരിക്കുമെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു. അമ്മ പോലും ഇതേക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞിരുന്നില്ല. ഞാൻ ഇതുവരെ ചെയ്തിട്ടുള്ളതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും കഠിനമായ കാര്യങ്ങളിൽ ഒന്നായിരിക്കും ഇതെന്ന് എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു. എന്റെ ഭർത്താവിനെ സഹിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് അത് എന്നെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുമെന്ന് എനിക്കറിയില്ല.
വിവാഹത്തിന് ശേഷം ഞങ്ങൾ 30 വർഷത്തിലേറെയായി ഒരുമിച്ചാണ് കുറച്ച് കാലം മുമ്പ് വരെ ഞങ്ങളുടെ ബന്ധം മികച്ചതായിരുന്നു. അവൻ വളരെ കരുതലുള്ളവനായിരുന്നു, പലപ്പോഴും ഞങ്ങളെ എല്ലാവരെയും അവധിക്ക് കൊണ്ടുപോകുമായിരുന്നു. ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേർക്കും ജോലി ഉണ്ടായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൽ സംതൃപ്തരായിരുന്നു. തുടർന്ന് 2020 മാർച്ചിലെ ലോക്ക്ഡൗൺ സമയത്ത് ഞങ്ങൾക്ക് ജോലി നഷ്ടപ്പെട്ടു. അതിനുശേഷം ഞങ്ങളുടെ ലോകം മാറി. അടുക്കളയും ശുചീകരണവും ജീവിതമായി മാറി. ഈ സമയത്ത് ഞാൻ ആർത്തവവിരാമത്തിന്റെ ഘട്ടത്തിലൂടെ കടന്നുപോകുകയായിരുന്നു.
ഇക്കാലയളവിൽ ഭർത്താവിന്റെ പിന്തുണ തീരെ കിട്ടിയില്ല. രാത്രിയിൽ നീ കൂർക്കം വലിച്ചുറങ്ങുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞ് അവൻ എന്നെ വിളിച്ചുണർത്താൻ തുടങ്ങി. എനിക്ക് അവനുമായി ബന്ധത്തിൽ ഏർപ്പെടാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. എനിക്ക് അസുഖവും മറവിയും അനുഭവപ്പെട്ടു തുടങ്ങിയിരുന്നു. സ്ഥിതി വഷളായപ്പോൾ ഞാൻ ഡോക്ടറുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി. രക്തപരിശോധനയ്ക്ക് ശേഷം നിങ്ങൾ ആർത്തവവിരാമത്തിന്റെ ഘട്ടത്തിലൂടെയാണെന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.
അതിനുശേഷം എന്റെ ഭർത്താവ് എത്രമാത്രം സ്വാർത്ഥനായിരുന്നുവെന്ന് എനിക്ക് കാണാൻ കഴിഞ്ഞു. ഞങ്ങൾ പരസ്പരം അകന്നു ജീവിക്കാൻ തുടങ്ങി. വ്യത്യസ്ത മുറികളിൽ താമസിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഞങ്ങൾ പരസ്പരം അകന്നു നിൽക്കാൻ തുടങ്ങി. ലോക്ക്ഡൗൺ ഇളവ് വന്നിട്ടും കാര്യങ്ങൾ മെച്ചപ്പെട്ടില്ല. ഇപ്പോൾ എന്റെ ഭർത്താവ് അവന്റെ മുഴുവൻ സമയവും മാതാപിതാക്കളുടെ വീട്ടിലോ ജിമ്മിലോ ചെലവഴിക്കുന്നു.
കുറച്ച് മാസങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് ഞാൻ മറ്റൊരു കിടപ്പുമുറിയിലേക്ക് മാറി. ഇപ്പോഴെങ്കിലും സുഖമായി ഉറങ്ങാം. അടുത്തിടപഴകാതിരിക്കാൻ ഞാൻ ശീലിച്ചു വരുന്നു അടുത്ത് പോകണം എന്ന ചിന്ത മനസ്സിൽ അസ്വസ്ഥത ഉണ്ടാക്കുന്നു, ഞാൻ HRT (ഹോർമോൺ റീപ്ലേസ്‌മെന്റ് തെറാപ്പി) എടുക്കാൻ തുടങ്ങി പക്ഷേ ഒരു മാറ്റവും വന്നില്ല.
