തൂക്കിലേറ്റുന്നതിനെപ്പറ്റി നിങ്ങൾ എല്ലാവരും കേട്ടിട്ടുണ്ടാകും. തൂക്കിലേറ്റി മരണം ഉറപ്പുവരുത്തലാണ് ഇന്ത്യയിലെ പരമാവധി ശിക്ഷ. ഏറ്റവും ഹീനവും പൊറുക്കാനാവാത്തതുമായ കുറ്റകൃത്യങ്ങൾ ചെയ്തവരെയാണ് തൂക്കിലേറ്റുക. ഈ തൂക്കിലേറ്റുന്നതിന് നേതൃത്വം നൽകൽ ജഡ്ജിമാരാണെന്ന് നിങ്ങൾക്കറിയാം. എന്നാൽ ഇന്ത്യയിൽ ഒരു ജഡ്ജിയെ തൂക്കിലേറ്റിയിട്ടുണ്ട് എന്ന കാര്യം നിങ്ങൾക്കറിയുമോ?
1970-കളിൽ അസമിലെ ധുബ്രി ജില്ലയിൽ ജഡ്ജിയായിരുന്ന ഉപേന്ദ്രനാഥ് രാജോവ (Upendra Nath Rajkhowa) ജഡ്ജിയായിരിക്കെ അദ്ദേഹത്തിന് സർക്കാർ വസതി അനുവദിച്ചിരുന്നു. കുടുംബത്തോടൊപ്പം അവിടെ താമസിച്ചു.
1970 ഫെബ്രുവരിയിൽ അദ്ദേഹം വിരമിച്ചു. വിരമിച്ച ശേഷവും കുറച്ചുകാലം താമസിച്ചിരുന്ന വീട് ഒഴിഞ്ഞില്ല. വീട് ഒഴിയാൻ സർക്കാർ ഉത്തരവിട്ടു. അതിനിടെ വിരമിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് വരെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന ഭാര്യയെയും മകളെയും കുറച്ചുനാളായി കാണാനില്ലായിരുന്നു.
എല്ലാവരും ചോദിച്ചപ്പോൾ ഓരോ കാരണവും പറഞ്ഞ് അദ്ദേഹം ഒഴിഞ്ഞുമാറി. അവർ വിദേശ പര്യടനത്തിനു പോയിരിക്കുകയാണെന്നും. തന്റെ ആരോഗ്യസ്ഥിതിയെ തുടർന്ന് തൻറെ ഒരു ബന്ധുവിനെ തൻറെ കൂടെ നിർത്തിയിട്ട് ഉണ്ടെന്നും ഇയാൾ പലരോടും പല ന്യായങ്ങളും പറഞ്ഞിരുന്നു. എന്നാൽ ഒരു നിശ്ചിത കാലയളവിനു ശേഷം അവരെ ആരും കണ്ടിരുന്നില്ല.
ഈ സാഹചര്യത്തിലാണ് സർക്കാർ ഉത്തരവു പ്രകാരം അദ്ദേഹം വീടൊഴിഞ്ഞത്. പകരം മറ്റൊരു ജഡ്ജി ആ വീട്ടിൽ താമസിക്കാൻ തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു. വീടൊഴിഞ്ഞിട്ട് ഉപേന്ദ്രനാഥ് എങ്ങോട്ട് പോയെന്ന് ആർക്കും അറിയില്ല. അടുപ്പമുള്ള പലരും പലയിടത്തും തിരഞ്ഞു.
ഇയാളുടെ ഭാര്യയുടെ സഹോദരൻ പോലീസ് ഡിപ്പാർട്ട്‌മെന്റിൽ ഉന്നത പദവി വഹിച്ചിരുന്നു. തുടർന്ന് പോലീസ് അന്വേഷണത്തില്‍ ഉപേന്ദ്രനാഥ് ആരുമറിയാതെ ഹോസ്റ്റലിൽ താമസിക്കുന്നതെന്ന് വ്യക്തമായി. ഈ സാഹചര്യത്തിൽ ഏതാനും പോലീസുകാരുമായി ഹോസ്റ്റലിൽ ചെന്ന് ഉപേന്ദ്രനാഥിനെ കൈയോടെ പിടികൂടി സഹോദരിയും കുട്ടിയും എവിടെയെന്ന് ചോദിച്ചു.
അന്നു മുതൽ തുടർച്ചയായി അദ്ദേഹം പോലീസ് കസ്റ്റഡിയിൽ ആയിരുന്നു. എന്നാൽ പോലീസ് കസ്റ്റഡിയിലിരിക്കെ അദ്ദേഹം ആത്മഹത്യയ്ക്ക് ശ്രമിച്ചു. ഭാഗ്യവശാൽ ഒരു പോലീസുകാരൻ അത് ശ്രദ്ധിക്കുകയും ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നതിൽ എന്നും അദ്ദേഹത്തെ തടയുകയും ചെയ്തു ശേഷം അദ്ദേഹത്തെ ആശുപത്രിയിൽ പ്രവേശിപ്പിച്ചു.
തുടർന്ന് പോലീസ് നടത്തിയ അന്വേഷണത്തിലാണ് സത്യം പുറത്തുവന്നത്. ഭാര്യയെയും മകളെയും കൊ,ലപ്പെടുത്തി താൻ താമസിച്ചിരുന്ന സർക്കാർ ബംഗ്ലാവിലെ കുഴിയിൽ കുഴിച്ചിട്ടത് താനാണെന്ന് ഉപേന്ദ്രനാഥ് സമ്മതിച്ചു. തുടർന്ന് പോലീസ് ഇയാളെ അറസ്റ്റ് ചെയ്തു.
അന്വേഷണത്തിനിടെ എന്തിനാണ് അവരെ ഇല്ലാതാക്കിയെന്ന് പറയാൻ ഇയാൾ തയ്യാറായില്ല. കാരണം അദ്ദേഹം ഒരിക്കലും വെളിപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല. ഒടുവിൽ 1976-ൽ കീഴ്‌ക്കോടതി അദ്ദേഹത്തിന് വധശിക്ഷ വിധിച്ചു.
ഇതിനെതിരെ അദ്ദേഹം ഹൈക്കോടതിയിൽ ഹർജി നൽകി. അവിടെ കീഴ്ക്കോടതിയുടെ വിധി മാറ്റാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. തുടർന്ന് കീഴ്ക്കോടതിയുടെയും ഹൈക്കോടതിയുടെയും വിധിയിൽ മാറ്റം വരുത്താൻ കഴിയാത്ത സാഹചര്യത്തിലാണ് അദ്ദേഹം സുപ്രീം കോടതിയിൽ ഹർജി നൽകിയത്. അവസാന ശ്രമമെന്ന നിലയിൽ അദ്ദേഹം രാഷ്ട്രപതിക്ക് ദയാഹർജി എഴുതി. കാരണമില്ലാതെ ദയ നൽകാനാവില്ലെന്നതിനാൽ അതും റദ്ദാക്കി. അവസാനം വരെ പോരാടിയെങ്കിലും വധശിക്ഷ റദ്ദാക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.
ഈ കേസിൽ 1976 ഫെബ്രുവരി 14 ന് ഭാര്യയെയും 3 പെൺമക്കളെയും കൊ,ലപ്പെടുത്തിയതിന് ജോർഗട്ട് ജയിലിൽ ജഡ്ജിമാരുടെ സാന്നിധ്യത്തിൽ അദ്ദേഹത്തെ തൂക്കിലേറ്റി. കൊ,ലപാതകത്തിന്റെ കാരണം അവസാനം വരെ ആരോടും നേരിട്ട് പറഞ്ഞിരുന്നില്ല. പലരും പലതരത്തിൽ ചോദിച്ചിട്ടും കൊ,ലപാതകത്തിന്റെ കാരണം അറിവായിട്ടില്ല.
എന്നാൽ ഇയാളുടെ മരണത്തിന് ശേഷമാണ് കൊ,ലപാതകത്തിന്റെ കാരണം വെളിപ്പെട്ടത്. അയാള്‍ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ നടത്തിയ വൈദ്യപരിശോധനയിൽ അയാൾക്ക് കുട്ടികൾ ഉണ്ടാകില്ലെന്ന് കണ്ടെത്തിയിരുന്നു.
ഉപേന്ദ്രനാഥ് വിദേശത്തേക്ക് പോകുമ്പോൾ ഭാര്യക്ക് മറ്റൊരു സർക്കാർ ഉദ്യോഗസ്ഥനുമായി വർഷങ്ങളായി ബന്ധമുണ്ടെന്നും ഇവർ ഒറ്റയ്ക്ക് ഉല്ലസിക്കുകയായിരുന്നെന്നും മനസ്സിലാക്കിയ ദേഷ്യത്തിലാണ് ഇയാൾ ഭാര്യയെയും പെൺമക്കളെയും കൊ,ലപ്പെടുത്തിയതെന്നാണ് സൂചന. എന്നാൽ ഇത് സ്ഥിരീകരിച്ചിട്ടില്ല.
ലോകത്തെന്നല്ല ഇന്ത്യയിലെ ഒരു ജഡ്ജിക്കെതിരെയും ആ രാജ്യത്ത് സ്വേച്ഛാപരമായ ശിക്ഷ വിധിച്ചിട്ടില്ല. ലോകത്ത് വധശിക്ഷയ്ക്ക് വിധിക്കപ്പെട്ട ഏക ജഡ്ജിയാണ് ഉപേന്ദ്രനാഥ്.
ചില സാങ്കേതിക കാരണങ്ങളാൽ ചില വാക്കുകളിൽ “, .” എന്നിവ ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.
